klękać

klękać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈklɛ̃ŋkaʨ̑], AS: [klẽŋkać], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. klęknąć)

(1.1) zginać kolana, przyjmując pozycję opierającą się na nich

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		klękać
czas teraźniejszy		klękam	klękasz	klęka	klękamy	klękacie	klękają
czas przeszły	m	klękałem	klękałeś	klękał	klękaliśmy	klękaliście	klękali
	ż	klękałam	klękałaś	klękała	klękałyśmy	klękałyście	klękały
	n	klękałom	klękałoś	klękało
tryb rozkazujący		niech klękam	klękaj	niech klęka	klękajmy	klękajcie	niech klękają
pozostałe formy czas przyszły m będę klękał, będę klękać będziesz klękał, będziesz klękać będzie klękał, będzie klękać będziemy klękali, będziemy klękać będziecie klękali, będziecie klękać będą klękali, będą klękać ż będę klękała, będę klękać będziesz klękała, będziesz klękać będzie klękała, będzie klękać będziemy klękały, będziemy klękać będziecie klękały, będziecie klękać będą klękały, będą klękać n będę klękało, będę klękać będziesz klękało, będziesz klękać będzie klękało, będzie klękać czas zaprzeszły m klękałem był klękałeś był klękał był klękaliśmy byli klękaliście byli klękali byli ż klękałam była klękałaś była klękała była klękałyśmy były klękałyście były klękały były n klękałom było klękałoś było klękało było forma bezosobowa czasu przeszłego klękano tryb przypuszczający m klękałbym, byłbym klękał klękałbyś, byłbyś klękał klękałby, byłby klękał klękalibyśmy, bylibyśmy klękali klękalibyście, bylibyście klękali klękaliby, byliby klękali ż klękałabym, byłabym klękała klękałabyś, byłabyś klękała klękałaby, byłaby klękała klękałybyśmy, byłybyśmy klękały klękałybyście, byłybyście klękały klękałyby, byłyby klękały n klękałobym, byłobym klękało klękałobyś, byłobyś klękało klękałoby, byłoby klękało imiesłów przymiotnikowy czynny m klękający, nieklękający ż klękająca, nieklękająca klękające, nieklękające n klękające, nieklękające imiesłów przysłówkowy współczesny klękając, nie klękając rzeczownik odczasownikowy klękanie, nieklękanie

przykłady:

(1.1) Czy wiecie, że kiedy klękacie, by się pomodlić, Anioł Stróż klęka i modli się razem z Wami i za Was?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) padać na kolana

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uklęknąć dk., klęczeć ndk., przyklękać ndk., przyklęknąć dk.

rzecz. klękanie n, klęczenie n, klęcznik m

związki frazeologiczne:

klękajcie narody • klękać do miecza

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kneel, kneel down
• arabski: (1.1) ركع, برك
• baskijski: (1.1) belaunikatu
• duński: (1.1) knæle
• hiszpański: (1.1) arrodillarse
• interlingua: (1.1) genicular
• niderlandzki: (1.1) knielen
• niemiecki: (1.1) knien, niederknien
• norweski (bokmål): (1.1) knele
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) ajoelhar-se
• rosyjski: (1.1) вставать на колени
• słowacki: (1.1) kľačať
• szwedzki: (1.1) knäböja
• wenecki: (1.1) inzanociarse
• włoski: (1.1) inginocchiarsi, genuflettersi

źródła: