kittl̥

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kittl̥ (język wilamowski)[edytuj]

kittl̥ (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, męski

(1.1) kitel, ubranie płócienne ochronne[1]
odmiana:
(1.1) lp kittl̥; m kittl̥n
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 225.