kirys

kirys (język polski)

kirys (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈcirɨs], AS: [ḱirys], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. wojsk. tułowiowa część zbroi; zob. też kirys w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kirys	kirysy
dopełniacz	kirysu	kirysów
celownik	kirysowi	kirysom
biernik	kirys	kirysy
narzędnik	kirysem	kirysami
miejscownik	kirysie	kirysach
wołacz	kirysie	kirysy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kirasjer m, kirysek m, kiryski nmos, kiryskowate nmos

przym. kirasjerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kürass, franc. cuirasse (pancerz) z franc. cuir (skóra), od łac. corium

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) breastplate
• baskijski: (1.1) koraza
• białoruski: (1.1) кіраса ż
• czeski: (1.1) kyrys m
• esperanto: (1.1) kiraso
• francuski: (1.1) cuirasse ż
• interlingua: (1.1) cuirasse
• niemiecki: (1.1) Kürass m
• nowogrecki: (1.1) θώρακας m
• rosyjski: (1.1) кираса ż
• słowacki: (1.1) kyrys m, kyras m
• włoski: (1.1) corazza ż

źródła: