kirre

kirre (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkɪʀə] ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. oswojony

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kirre ein kirrer kirrer	die kirre eine kirre kirre	das kirre ein kirres kirres	die kirren kirren kirre
Gen.	słaba mieszana mocna	des kirren eines kirren kirren	der kirren einer kirren kirrer	des kirren eines kirren kirren	der kirren kirren kirrer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kirren einem kirren kirrem	der kirren einer kirren kirrer	dem kirren einem kirren kirrem	den kirren kirren kirren
Akk.	słaba mieszana mocna	den kirren einen kirren kirren	die kirre eine kirre kirre	das kirre ein kirres kirres	die kirren kirren kirre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kirre machen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kirren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: