kiejdański
kiejdański (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący Kiejdan, związany z Kiejdanami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kiejdański kiejdańska kiejdańskie kiejdańscy kiejdańskie dopełniacz kiejdańskiego kiejdańskiej kiejdańskiego kiejdańskich celownik kiejdańskiemu kiejdańskiej kiejdańskiemu kiejdańskim biernik kiejdańskiego kiejdański kiejdańską kiejdańskie kiejdańskich kiejdańskie narzędnik kiejdańskim kiejdańską kiejdańskim kiejdańskimi miejscownik kiejdańskim kiejdańskiej kiejdańskim kiejdańskich wołacz kiejdański kiejdańska kiejdańskie kiejdańscy kiejdańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Jak wiadomo, w roku 1655 ugodę kiejdańską poparli nie tylko jej kalwińscy inicjatorzy (Bogusław i Janusz Radziwiłłowie), lecz i wielu katolików, powiązanych z tym potężnym rodem magnackim[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Silva rerum historicarum, Janusz Tazbir, 2002 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.