kiełznać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kiełznać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈcɛwznaʨ̑], AS[ḱeu̯znać], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) zakładać koniowi uzdę lub wędzidło[1][2]
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kiełzno n, kiełznanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kiełznać” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kiełznać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.