keramzyt
keramzyt (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ke•ram•zyt
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik keramzyt keramzyty[4] dopełniacz keramzytu keramzytów celownik keramzytowi keramzytom biernik keramzyt keramzyty narzędnik keramzytem keramzytami miejscownik keramzycie[4] keramzytach wołacz keramzycie keramzyty
- przykłady:
- (1.1) 9. Lekkie wypełniacze ceramiczne, jak kruszone glińce, granulowane keramzyty i porowate spieki[5].
- (1.1) Keramzyt otrzymuje się przez wypalanie niskotopliwych iłów i glin o zdolności pęcznienia pod wpływem temperatury[6].
- (1.1) Jeżeli system korzeniowy roślin nie może się w pełni rozwinąć z powodu zbyt dużej spoistości i zwięzłości gleby, mieszając grunt z keramzytem, powodujemy spulchnienie podłoża, a dzięki temu ułatwiamy rozrastanie się korzeni i łatwiejsze dotarcie do nich wilgoci[7].
- (1.1) Z keramzytu tworzone są całe systemy budowlane[8].
- (1.1) Ponieważ keramzyt posiada bardzo dobre parametry cieplne, akustyczne oraz dużą wytrzymałość na ściskanie, może z powodzeniem być wykorzystany do izolacji podłóg[9].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) gliniec
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kruszywo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. keramzytowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- internacjonalizm; por. ang. ceramsite[1], niem. Keramsit[1], ros. керамзи́т[3]; wszystkie od gr. κέρᾰμος → glina
- pierwsze poświadczenie w Słowniku języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego (1958-1969)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ceramsite
- niemiecki: (1.1) Keramsit m
- rosyjski: (1.1) керамзи́т mnżw
- starogrecki: (1.1) κέρᾰμος m
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „keramzyt” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „keramzyt” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2 3 Hasło „keramzyt” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- 1 2 Hasło „keramzyt” w: Marcin Woliński, Zygmunt Saloni, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego, wyd. IV, Warszawa 2020.
- ↑ Prof. mgr inż. STANISŁAW MIELNICKI, WSPÓŁCZESNE MATERIAŁY BUDOWLANE, „Czasopismo Techniczne nr 1”, 1964, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Zygmunt Jamroży, Beton i jego technologie, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ BAB, Ścieżki z kamyków, „Trybuna Śląska”, 2001-10-10, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ gb, Zdrowy dom z keramzytu, „Dziennik Łódzki”, 2003-07-01, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Mieczysław Skąpski, Zdrowe kulki keramzytowe, „Gazeta Krakowska”, 2004-07-01, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
