kebel

kebel (język węgierski)

wymowa:

IPA: [ˈkɛbɛl]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pierś (u człowieka)

(1.2) pierś, biust (u kobiety)

(1.3) lud. pazucha

(1.4) poet. serce (siedlisko uczuć)

(1.5) przen. grono

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.4) kebelbarát

synonimy:

(1.1) mell

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kebles, keblű, kebelbeli

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: