kawatyna

kawatyna (język polski)

kawatyna (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkavaˈtɨ̃na], AS: [kavatỹna], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liryczna pieśń solowa w operze XVIII-XIX-wiecznej, niepowtarzająca się, utrzymana w wolnym tempie, krótsza i prostsza niż aria; zob. też cavatina w Wikipedii

(1.2) wolny utwór instrumentalny, przypominający pieśń, będący np. częścią smyczkowego kwartetu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kawatyna	kawatyny
dopełniacz	kawatyny	kawatyn
celownik	kawatynie	kawatynom
biernik	kawatynę	kawatyny
narzędnik	kawatyną	kawatynami
miejscownik	kawatynie	kawatynach
wołacz	kawatyno	kawatyny

przykłady:

(1.1) Trzeba przyznać, że ta La Pioli kawatynę Belliniego prześlicznie dziś wykonała.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) wykonywać kawatynę • zachwycająca kawatyna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) aria, pieśń, solówka

hiponimy:

(1.1) cabaletta

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. cavatina

uwagi:

inna pisownia: kawatina, cavatina

tłumaczenia:

źródła: