kawalerowanie

kawalerowanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od kawalerować

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kawalerowanie
dopełniacz	kawalerowania
celownik	kawalerowaniu
biernik	kawalerowanie
narzędnik	kawalerowaniem
miejscownik	kawalerowaniu
wołacz	kawalerowanie

przykłady:

(1.1) To był też moment, kiedy rozstałem się z partnerką, z którą mam dwójkę dzieci - mogłem więc bez przeszkód rozstać się z pracą, dawnym stylem życia i wrócić do kawalerowania i eksperymentowania – opowiada.

(1.1) Dziś… żenię się. Koniec kawalerowania, czas założyć obrączkę na palec i kontynuować to, co zacząłem równo 4 lata temu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kawalerować ndk.

rzecz. kawalerstwo n, kawaler m, kawalerka ż

przym. kawalerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: