karnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karnik (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkarʲɲik], AS[karʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geol. pierwszy, najstarszy wiek późnego triasu[1], trwający 228,7 – 216,5 milionów lat temu; zob. też karnik w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej T. Solecki, Rozwój strukturalny epiwaryscyjskiej pokrywy platformowej w obszarze synklinorium północnosudeckiego, w: Żelażniewicz, A., Wojewoda, J., Cieżkowski, W., [red.] – Mezozoik i Kenozoik Dolnego Śląska, 19-36, WIND, Wrocław 2011, s. 21.