karakan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karakan (język polski)[edytuj]

karakan (1.1)
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. karaluch

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) lekcew. niska osoba
(2.2) reg. białost. osoba zaniedbana
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkarakankarakany
dopełniaczkarakanakarakanów
celownikkarakanowikarakanom
biernikkarakanakarakany
narzędnikkarakanemkarakanami
miejscownikkarakaniekarakanach
wołaczkarakaniekarakany
(2.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkarakankarakani
dopełniaczkarakanakarakanów
celownikkarakanowikarakanom
biernikkarakanakarakanów
narzędnikkarakanemkarakanami
miejscownikkarakaniekarakanach
wołaczkarakaniekarakani
depr. M. i W. lm: (te) karakany
przykłady:
(1.1) Więc przypuszczenia snuję, liczę sęki w ścianach, czasem przekłuję końcem szpady karakana…[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) kurdupel, knypek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. тарака́н
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karaluch
źródła:
  1. ↑ Jacek Kaczmarski, fragment tekstu piosenki „Encore, jeszcze raz”
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=karakan&oldid=8299455”