kapitulować

kapitulować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skapitulować)

(1.1) poddawać się wrogowi poprzez zaniechanie walk i ustalanie, a potem podpisanie warunków poddania się

(1.2) odstępować od swoich planów z powodu trudności

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poddawać się

(1.2) poddawać się, rezygnować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapitulacja ż, kapitulant mos, kapitulowanie

czas. skapitulować dk.

przym. kapitulacyjny, kapitulancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) capitulate; (1.2) capitulate
• duński: (1.1) kapitulere; (1.2) kapitulere
• niemiecki: (1.1) kapitulieren
• norweski (bokmål): (1.1) kapitulere; (1.2) kapitulere
• norweski (nynorsk): (1.1) kapitulere, kapitulera; (1.2) kapitulere, kapitulera
• szwedzki: (1.1) kapitulera

źródła: