kapitanoza

kapitanoza (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkapʲitãˈnɔza], AS: [kapʹitãnoza], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. bezkrytyczne wierzenie w nieomylność autorytetu, przejawiające się nieanalizowaniem słuszności podejmowanych przez niego decyzji lub niekorygowaniem zauważonych jego błędów na skutek wierzenia, że nie może się on mylić

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kapitanoza
dopełniacz	kapitanozy
celownik	kapitanozie
biernik	kapitanozę
narzędnik	kapitanozą
miejscownik	kapitanozie
wołacz	kapitanozo

przykłady:

(1.1) W istocie, zaniepokojenie tym zjawiskiem przybrało przed laty takie rozmiary, że jedna z czołowych linii lotniczych przeprowadziła doświadczenie mające na celu określenie zasięgu kapitanozy w szeregach jej własnych pracowników.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) Nazwa pochodzi od słowa kapitan. Zjawisko odkryte przez komisje Federalnego Zarządu Lotnictwa USA, które wielokrotnie stwierdziło, że przyczyną wypadków były błędy pilotów nieskorygowane przez nikogo z załogi, nawet gdy były ewidentne. Załoga bowiem uznawała, że skoro autorytet (pilot) coś robi, to nie może się mylić.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) captainitis

źródła: