kapitalik

kapitalik (język polski)

kapitaliki (1.1), z wyjątkiem majuskuł W i A

wymowa:

IPA: [ˌkapʲiˈtalʲik], AS: [kapʹitalʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) typogr. litera o kształcie majuskuły (wielkiej litery), mająca wysokość minuskuły (małej litery); zob. też kapitaliki w Wikipedii

(1.2) pot. zdrobn. od: kapitał

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kapitalik	kapitaliki
dopełniacz	kapitaliku	kapitalików
celownik	kapitalikowi	kapitalikom
biernik	kapitalik	kapitaliki
narzędnik	kapitalikiem	kapitalikami
miejscownik	kapitaliku	kapitalikach
wołacz	kapitaliku	kapitaliki

przykłady:

(1.1) Mamy dość tradycyjnych sposobów podkreślania drukowanych wypowiedzi: tekst możemy właśnie podkreślić, wytłuścić, pochylić, rozstrzelić, a w ostateczności napisać kapitalikami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapitał mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. capitalis → główny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) small cap
• duński: (1.1) kapitælskrift w, kapitæler lm
• esperanto: (1.1) majuskleto
• galicyjski: (1.1) versaleta ż
• szwedzki: (1.1) kapitäl n / w

źródła: