kapellan

kapellan (język duński)

wymowa:

IPA: /kabəˈlæˀn/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kośc. kapelan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cappellanus

uwagi:

źródła:

kapellan (język norweski (bokmål))

wymowa:

IPA: /kɑ.pe.ˈlɑːn/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. kapelan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cappellanus

uwagi:

źródła:

kapellan (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kośc. kapelan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cappellanus

uwagi:

źródła:

kapellan (język norweski (riksmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kośc. kapelan

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cappellanus

uwagi:

źródła: