kantáta

Podobna pisownia: kantata

kantáta (język czeski)[edytuj]

wymowa:: podział przy przenoszeniu wyrazu: kan•tá•ta

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kantata

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kantáta	kantáty
dopełniacz	kantáty	kantát
celownik	kantátě	kantátám
biernik	kantátu	kantáty
wołacz	kantáto	kantáty
miejscownik	kantátě	kantátách
narzędnik	kantátou	kantátami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kantáta (język słowacki)[edytuj]

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kantata^[1]

(1.2) liter. kantata^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przym. kantátový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Hasło „kantáta” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.

kantáta (język węgierski)[edytuj]

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. kantata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: wł. cantata

uwagi:

źródła:

[sssj-1] 1,0 ^1,1 Hasło „kantáta” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.

[1]