kancelaryjny
kancelaryjny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do kancelarii, związany z kancelarią
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kancelaryjny kancelaryjna kancelaryjne kancelaryjni kancelaryjne dopełniacz kancelaryjnego kancelaryjnej kancelaryjnego kancelaryjnych celownik kancelaryjnemu kancelaryjnej kancelaryjnemu kancelaryjnym biernik kancelaryjnego kancelaryjny kancelaryjną kancelaryjne kancelaryjnych kancelaryjne narzędnik kancelaryjnym kancelaryjną kancelaryjnym kancelaryjnymi miejscownik kancelaryjnym kancelaryjnej kancelaryjnym kancelaryjnych wołacz kancelaryjny kancelaryjna kancelaryjne kancelaryjni kancelaryjne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Obsługę kancelaryjną oraz czynności sekretariatu Trybunału Stanu prowadzi Sąd Najwyższy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dział / format / język / papier / pracownik / styl / system / urzędnik kancelaryjny • akceptacja / instrukcja / księga / opłata / poprawka / praca kancelaryjna • pismo / pomieszczenie kancelaryjne • czynności kancelaryjne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kancelaria ż, kancelista mos, kanclerstwo n, kanclerz mos
- przym. kanclerski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kancelaria + -ny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) канцылярскі
- ukraiński: (1.1) канцелярський, канцелярійний
- źródła: