kamaryla

kamaryla (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. grupa osób wykorzystująca swoje stanowiska dla własnych korzyści i uprawiania stronniczej polityki

(1.2) daw. grupa dworzan faworyzowanych przez panującego, wywierająca wpływ na bieg spraw publicznych; zob. też kamaryla w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kamaryla	kamaryle
dopełniacz	kamaryli	kamaryli / kamaryl
celownik	kamaryli	kamarylom
biernik	kamarylę	kamaryle
narzędnik	kamarylą	kamarylami
miejscownik	kamaryli	kamarylach
wołacz	kamarylo	kamaryle

przykłady:

(1.1) Prezydent chce przeprosin za „dworską kamarylę”.

(1.2) Mikołaj II nie miał żadnych kwalifikacji do sprawowania władzy w wielkim państwie, a otaczająca go kamaryla dworska jeszcze bardziej pogarszała stan rzeczy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) dworska / pałacowa kamaryla • kamaryla Mniszcha

synonimy:

(1.1) establishment, kasta, klan, klika, koteria, mafia, możni tego świata, wielcy tego świata, oligarchia, sitwa, socjeta; żart. towarzystwo wzajemnej adoracji, krewni i znajomi królika

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. camarilla

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) lobos de una camada
• rosyjski: (1.1) камарилья ż; (1.2) камарилья ż
• włoski: (1.1) camarilla ż; (1.2) camarilla ż

źródła: