kalichlorek
kalichlorek (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. chloran potasowy[1]
- (1.2) substancja o własnościach wybuchowych powstała z połączenia chloranu potasowego z siarką, używana do tradycyjnego strzelania wielkanocnego[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kalichlorek kalichlorki dopełniacz kalichlorku kalichlorków celownik kalichlorkowi kalichlorkom biernik kalichlorek kalichlorki narzędnik kalichlorkiem kalichlorkami miejscownik kalichlorku kalichlorkach wołacz kalichlorku kalichlorki
- przykłady:
- (1.2) Na jednym kamieniu kładli ciasno związany nitką kłębuszek ze szmatki zawierający kalichlorek, czyli specjalną mieszankę siarki, węgla drzewnego i saletry nawozowej. Uderzony drugim kamieniem, kłębuszek ów wybuchał (…)[3]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 98.
- ↑ Zdzisław Morawski, Gdzie ten dom, gdzie ten świat, s. 43.