kalenderår

kalenderår (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rok kalendarzowy

odmiana:

(1.1) et kalenderår, kalenderåret, kalenderår, kalenderårene

przykłady:

(1.1) Et barn skal som hovedregel begynde i børnehaveklasse det kalenderår, barnet fylder seks år. → Z reguły dziecko powinno zacząć chodzić do zerówki w roku kalendarzowym, w którym kończy sześć lat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. kalender + år → kalendarz + rok

uwagi:

źródła:

kalenderår (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rok kalendarzowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

nbk. kalender + år → kalendarz + rok

uwagi:

źródła:

kalenderår (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rok kalendarzowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

nn. kalender + år → kalendarz + rok

uwagi:

źródła:

kalenderår (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rok kalendarzowy

odmiana:

(1.1) ett kalenderår, kalenderåret, kalenderår, kalenderåren

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. kalender + år → kalendarz + rok

uwagi:

źródła: