Przejdź do zawartości

kaleka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[kaˈlɛka], AS[kaleka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek dotknięty kalectwem
(1.2) pot. lekcew. ktoś niezgrabny lub niezręczny

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta dotknięta kalectwem
(2.2) pot. lekcew. kobieta niezgrabna lub niezręczna
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Paweł jest kaleką i używa przenośnego sedesu.
(1.1) Mirosław w wyniku ciężkiego wypadku motocyklowego do końca życia będzie kaleką.
(2.2) Znowu stłukłam kieliszek, ale ze mnie kaleka!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) inwalida, ułomny
(1.2) pot. ciamajda, fajtłapa, łamaga, niedołęga, niedojda, niezdara, niezgraba, niezgrabiasz, oferma; posp. pierdoła
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) niepełnosprawny
hiponimy:
(1.1) głuchoniemy, głuchy, garbaty, krzywulec, kulawy, niemowa, niewidomy, paralityk, połamaniec, rencista[1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kalectwo n, kaleczenie n, skaleczenie n, okaleczanie n
czas. kaleczyć ndk., skaleczyć dk.
przym. kaleki
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. калі́ка (kalika) ‘żebrak wędrowny’[1] < tur.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kaleka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.