kakofoni

kakofoni (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kakofonia

odmiana:

(1.1) en kakofoni, kakofonien, kakofonier, kakofonierne

przykłady:

(1.1) Arbejdsdagen begyndte og en øredøvende kakofoni af maskinlyde fyldte fabrikken. → Rozpoczął się dzień roboczy i fabrykę wypełniła ogłuszająca kakofonia odgłosów maszyn.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kakofonisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. κακοφωνία < gr. κακός + φωνή

uwagi:

źródła:

kakofoni (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kakofonia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: