kafar

kafar (język polski)

kafar (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈkafar], AS: [kafar]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) maszyna do wbijania pali w grunt; zob. też kafar w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) slang. osiłek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kafar	kafary
dopełniacz	kafara	kafarów
celownik	kafarowi	kafarom
biernik	kafar	kafary
narzędnik	kafarem	kafarami
miejscownik	kafarze	kafarach
wołacz	kafarze	kafary

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kafar	kafarzy
dopełniacz	kafara	kafarów
celownik	kafarowi	kafarom
biernik	kafara	kafarów
narzędnik	kafarem	kafarami
miejscownik	kafarze	kafarach
wołacz	kafarze	kafarzy
depr. M. i W. lm: (te) kafary

przykłady:

(1.1) Do prac przy remoncie trzeba było sprowadzić kafar z innego miasta.

(2.1) Chodź, pójdziemy inną drogą, bo ten kafar stojący przy sklepie nie wygląda mi przyjaźnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) baba

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Keffer

uwagi:

tłumaczenia:

(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: osiłek

• angielski: (1.1) pile driver
• duński: (1.1) rambuk w, faldhammer w, brolæggerstempel n
• esperanto: (1.1) palisenbatilo
• estoński: (1.1) ramm
• niemiecki: (1.1) Keffer

źródła: