kackerlacka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kackerlacka (język szwedzki)[edytuj]

kackerlacka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ent. karaluch[1][2]
odmiana:
(1.1) en kackerlacka, kackerlackan, kackerlackor, kackerlackorna
przykłady:
(1.1) Kackerlackor kan överleva upp till en månad utan huvud. Sedan svälter de ihjäl.Karaluchy mogą bez głowy przeżyć do miesiąca. Potem umierają z głodu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: owady w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 514.