kabul
kabul (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. gęsty sos pomidorowy lub przyrządzany z musztardy i galaretki porzeczkowej, podawany do zimnych mięs
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kabul dopełniacz kabulu celownik kabulowi biernik kabul narzędnik kabulem miejscownik kabulu wołacz kabulu
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „kabul” w: Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 136.
kabul (język turecki)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) akceptacja[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „kabul” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.
