kabaryna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kabaryna (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkabaˈrɨ̃na], AS[kabarna], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) slang. ciężki, metalowy kubeł na nieczystości stojący w celi jako ubikacja
(1.2) slang. mała, jednoosobowa cela do izolacji więźniów[1]
(1.3) slang. duży samochód policyjny do transportu aresztowanych
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ty nie masz prawa tutaj kabaryny wylewać. My, złodzieje, za ciebie wszystko pod celą zrobimy. Ale pamiętaj, że jak będziecie mieli władzę, to nas, złodziei, klawiszami zróbcie[2].
(1.2) Siedzę w kabarynie. Zabrali mi wszystkie szlugi, ubranie, dali piżamę, kilka razy pod żebro, koc i poduszkę. Szczęknęły klucze i zrobiła się noc. Dołek malutki, ledwo wchodzi kojo, kibel i krzesło[3].
(1.3) Około godziny 22 podjechała ta duża kabaryna i po kolei pakowali. Nie wiem, jak ten mój znajomy ormowiec zadziałał, ale ja do tej więziennej kabaryny nie wsiadłem i nie pojechałem do Gdańska[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kabarina, bardacha, kibel
(1.2) kabarina, karcer, izolatka, cela dyscyplinarna
(1.3) radiowóz, więźniarka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ubikacja
(1.2) cela
(1.3) samochód
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: karcer
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: radiowóz
źródła:
  1. Hasło „kabaryna / kabarina” w: Klemens Stępniak, Słownik gwar przestępczych, współpraca Zbigniew Podgórzec, Oficyna Wydawnicza Mireki, [Kraków] [2013], ISBN 978-83-89533-90-6.
  2. Jerzy Surdykowski „SOS”, Prószyński i S-ka, Warszawa 2005, ISBN 837469016X, s. 281
  3. Bogusław Sławomir Kunda „Nie pierwsza gwiazda, nie ostatnia… i inne opowiadania”, wyd. Śląsk, Katowice 1983, ISBN 8321603017, s. 86
  4. Piotr Jegliński (red.) „Grudzień 1970”, Editions Spotkania, Paryż 1986, s. 359