kaava

kaava (język fiński)

wymowa:

IPA: /ˈkɑːʋɑ/, IPA: [ˈkɑ̝ːʋɑ̝]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szablon, schemat (np. urządzenia), plan (np. miasta)

(1.2) kraw. wykrój

(1.3) mat. chem. formuła, wzór

(1.4) geogr. techn. skala (mapy)

odmiana:

(1.1-4) kaav·a (→ wzór odmiany)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
nominatiivi	kaava	kaavat
genetiivi	kaavan	kaavojen (kaavain)
partitiivi	kaavaa	kaavoja
akkusatiivi	kaava kaavan	kaavat
inessiivi	kaavassa	kaavoissa
elatiivi	kaavasta	kaavoista
illatiivi	kaavaan	kaavoihin
adessiivi	kaavalla	kaavoilla
ablatiivi	kaavalta	kaavoilta
allatiivi	kaavalle	kaavoille
essiivi	kaavana	kaavoina
translatiivi	kaavaksi	kaavoiksi
abessiivi	kaavatta	kaavoitta
instruktiivi	-	kaavoin
komitatiivi	-	kaavoine…

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kaavio, kaavain

czas. kaavailla, kaavata, kaavoittaa

przym. kaavamainen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: