kęsim

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kęsim (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈkɛ̃w̃ɕĩm], AS: [kẽũ̯śĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  [potrzebne źródło]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ucięcie głowy[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Boi się, że ktoś mu zrobi kęsim kęsim, więc jeśli wychodzi z domu, to tylko w otoczeniu ochroniarzy[2].
(1.1) Wnet też mimo krzyku jadących z tyłu murzów, mimo przeraźliwego świstu piszczałek i głosu bębna huczącego na kęsim – to jest na ścinanie głów niewiernych – poczęli konie zdzierać, hamować…[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) zrobić komuś kęsim
synonimy:
(1.1) dekapitacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
tur. kesim → ucięcie[1]
uwagi:
(1.1) często używane w formie: kęsim kęsim (spopularyzowanej przez powieść Pan Wołodyjowski), czasem również w funkcji przymiotnika (np. Chan wam obiecał, że wszyscy będziecie kęsim[4])
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dekapitacja
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  2. ↑ Z Internetu.
  3. ↑ Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, rozdział 51.
  4. ↑ Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, tom II, rozdział XXVI.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kęsim&oldid=7859440”