kötés
kötés (język węgierski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈkøteːʃ]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) wiązanie, przywiązywanie, zawiązywanie, przypasywanie
- (1.2) robótka na drutach
- (1.3) med. opatrunek
- (1.4) okładka, oprawa
- (1.5) techn. wiązanie, łączenie, połączenie
- (1.6) rzad. węzeł
- (1.7) sport. wiązanie (u nart)
- (1.8) lud. pas
- (1.9) chem. wiązanie
- (1.10) muz. ligatura
- (1.11) przest. porozumienie, umowa
- (1.12) rzad. stowarzyszenie, związek
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kötésminta
- (1.3) gipszkötés
- (1.4) bőrkötés • könyvkötés • vászonkötés
- (1.5) csavarkötés • téglakötés
- (1.6) takácskötés
- (1.9) kovalens kötés
- (1.11) békekötés • szerződéskötés
- synonimy:
- (1.11) szerződés, egyezség, megállapodás
- (1.12) szövetség
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: