kötés

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kötés (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkøteːʃ]
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wiązanie, przywiązywanie, zawiązywanie, przypasywanie
(1.2) robótka na drutach
(1.3) med. opatrunek
(1.4) okładka, oprawa
(1.5) techn. wiązanie, łączenie, połączenie
(1.6) rzad. węzeł
(1.7) sport. wiązanie (u nart)
(1.8) lud. pas
(1.9) chem. wiązanie
(1.10) muz. ligatura
(1.11) przest. porozumienie, umowa
(1.12) rzad. stowarzyszenie, związek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) kötésminta
(1.3) gipszkötés
(1.4) bőrkötéskönyvkötésvászonkötés
(1.5) csavarkötéstéglakötés
(1.6) takácskötés
(1.9) kovalens kötés
(1.11) békekötésszerződéskötés
synonimy:
(1.11) szerződés, egyezség, megállapodás
(1.12) szövetség
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. köt
przym. kötési
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. köt + -és
uwagi:
źródła: