kísértet

kísértet (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈkiʃeːrtɛt/

podział przy przenoszeniu wyrazu: kí•sér•tet

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) duch, upiór (zmarłego)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szellem

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kísértés, kísértő

czas. kísért

przym. kísértési, kísértő, kísértői, kísérteti, kísérteties

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. kísért + -et

uwagi:

źródła: