kámen

kámen (język czeski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kamień

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kámen	kameny
dopełniacz	kamene / kamenu	kamenů
celownik	kameni / kameni	kamenům
biernik	kámen	kameny
wołacz	kameni	kameny
miejscownik	kameně / kameni / kamenu	kamenech
narzędnik	kamenem	kameny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kamenný, kamenitý

czas. ukamenovat, kamenovat

rzecz. kamínek m

związki frazeologiczne:

padla kosa na kámen

etymologia:

uwagi:

źródła: