jęczmień

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jęczmień (język polski)[edytuj]

jęczmień (1.1)
jęczmień (1.2)
jęczmień (1.3)
wymowa:
IPA[ˈjɛ̃n͇ʧ̑mʲjɛ̇̃ɲ], AS[i ̯ṇčmʹi ̯ė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.udziąs.podw. art.nazal.asynch. ę i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roln. Hordeum L.[1], roślina zbożowa z rodziny wiechlinowatych; zob. też jęczmień w Wikipedii
(1.2) spoż. ziarno z nasion jęczmienia (1.1)
(1.3) pot. grudka na powiece, powstała wskutek infekcji; zob. też jęczmień (choroba) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) jęczmień jary / ozimysiać / kosić / zbierać / uprawiać jęczmień • kłosy jęczmienia
(1.2) jęczmień browarny • jęczmień hanacki / morawski • jęczmień połabski
synonimy:
(1.3) jęczmyk
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roślina, zboże
(1.3) zapalenie
hiponimy:
(1.1) jęczmień dwurzędowy, jęczmień grzywiasty, jęczmień płonny, jęczmień zwyczajny, jęczmień żytni
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jęczmyk m, jęczmienisko n, jęczmieniowe nmos
przym. jęczmienny
związki frazeologiczne:
deszcz na świętego Wita, źle na jęczmień, źle na żytajak się za siewnikiem kurzy, to jęczmień rośnie aż się burzyświęty Stanisław len sieje, Zofia konopie, a Urban jęczmień i owies każe kończyć chłopiekto sieje jęczmień na Urbana, będzie pił piwo z dzbana
etymologia:
prasł. *ęčьmy; forma jęczmień pochodzi od tematu przypadków zależnych, por. D. prasł. *ęčьmene, B. prasł. *ęčьmenь[2]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Hordeum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jęczmień” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.