juĝi

juĝi (esperanto)

morfologia:

juĝ•i

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) praw. sądzić

(1.2) osądzać, oceniać

odmiana:

(1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	juĝas	juĝanta	juĝata
pasinta	juĝis	juĝinta	juĝita
venonta	juĝos	juĝonta	juĝota
kondicionalo	juĝus
imperativo	juĝu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. aljuĝi, antaŭjuĝi, misjuĝi, prijuĝi

rzecz. juĝo, juĝejo, juĝisto

przym. juĝa

czas. aljuĝi

związki frazeologiczne:

ebriulon kaj malsaĝulon oni ne juĝas • en sia afero ĉiu juĝu libere • kiu kutimis ĉion juĝi, nenie povas rifuĝi • ne juĝu pri afero laŭ ĝia ekstero • pri propra afero neniu juĝas libere • ŝajnon ne fidu, juĝi ne rapidu

etymologia:

uwagi:

źródła: