jekaterynburczyk
jekaterynburczyk (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Jekaterynburga; osoba z tego miasta[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jekaterynburczyk jekaterynburczycy dopełniacz jekaterynburczyka jekaterynburczyków celownik jekaterynburczykowi jekaterynburczykom biernik jekaterynburczyka jekaterynburczyków narzędnik jekaterynburczykiem jekaterynburczykami miejscownik jekaterynburczyku jekaterynburczykach wołacz jekaterynburczyku jekaterynburczycy
- przykłady:
- (1.1) Wokół wznosiły się kamienne łuki z wygrawerowanymi liczbami od 1979 do 1989. Każda oznaczała kolejny rok wojny. Na nich, drobnym maczkiem wykuto nazwiska poległych jekaterynburczyków[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Jekaterynburg mrz
- forma żeńska jekaterynburka ż
- przym. jekaterynburski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) екатеринбуржец m
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 123.
- ↑ Piotr Milewski, Transsyberyjska. Drogą żelazną przez Rosję i dalej, Znak Literanova, 2014, ISBN 9788324025039.