jarłyk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: jarlyk

jarłyk (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. adm. dekret władcy mongolskiego lub tatarskiego, który zawiera rozkazy dla książąt podbitych terenów bądź akt darowizny[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Księstwa ruskie jako pierwsze w Europie posmakowały tatarskiej sztuki walki i niezwykłego sposobu rządzenia. Rządy te były nieobliczalne, okrutne, a o panowaniu decydował jarłyk, po który podległy książę ruski musiał jeździć do stolicy chana[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
tur. yarlık[2], por. osm. یرلغ / osm. یرلیغ / osm. یارلیغ (yarlığ)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jarłyk” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jarłyk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Jerzy Besala, Czy Rosja boi się Polski?, „Dziennik Polski”, 2005-06-17, Narodowy Korpus Języka Polskiego.