jankes

jankes (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. albo żart. Amerykanin

(1.2) hist. mieszkaniec północnej części Stanów Zjednoczonych; zob. też jankes w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jankes	jankesi
dopełniacz	jankesa	jankesów
celownik	jankesowi	jankesom
biernik	jankesa	jankesów
narzędnik	jankesem	jankesami
miejscownik	jankesie	jankesach
wołacz	jankesie	jankesi
depr. M. i W. lm: (te) jankesy

przykłady:

(1.1) Polacy współpracowali z jankesami nie tylko w Iraku.

(1.2) Przystępując do walki z jankesami, Południe nie mogło liczyć na nasze wsparcie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Jankes mos

forma żeńska jankeska ż

przym. jankeski

przysł. jankesko

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. Yankees < lm od ang. Yankee → określenie mieszkańca Nowej Anglii a wcześniej prawdopodobnie osadnika o pochodzeniu holenderskim

uwagi:

(1.1) inna pisownia Jankes

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Jankes

źródła: