jama bębenkowa
jama bębenkowa (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈjãma ˌbɛ̃mbɛ̃ŋˈkɔva], AS: [i ̯ãma bẽmbẽŋkova], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) anat. część ucha środkowego będąca przestrzenią powietrzną pomiędzy błoną bębenkową a ścianą kostną; zob. też jama bębenkowa w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jama bębenkowa jamy bębenkowe dopełniacz jamy bębenkowej jam bębenkowych celownik jamie bębenkowej jamom bębenkowym biernik jamę bębenkową jamy bębenkowe narzędnik jamą bębenkową jamami bębenkowymi miejscownik jamie bębenkowej jamach bębenkowych wołacz jamo bębenkowa jamy bębenkowe
- przykłady:
- (1.1) Powietrze do jam bębenkowych doprowadzają trąbki słuchowe.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tympanic cavity
- hiszpański: (1.1) caja timpánica ż, cavidad timpánica ż
- łaciński: (1.1) cavum tympani n, cavitas tympani ż
- niemiecki: (1.1) Paukenhöhle ż
- nowogrecki: (1.1) τυμπανική κοιλότητα ż
- włoski: (1.1) cavità del timpano ż, cavità timpanica ż, cassa del timpano ż
- źródła: