jězyk

jězyk (język dolnołużycki)

wymowa:

IPA: [ˈjiɪ̯zɨk], IPA: [ˈjɛzɨk] po akcentowanym przedimku

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) język (część ciała)

(1.2) poet. język (mowa)

odmiana:

jězyk, ~a

przykłady:

(1.1) Gaž maš gluku, se śi jězyk njezawijo. → Jeśli masz szczęście, nie połamiesz sobie języka.

(1.2) Chto spěwa na zelenej gorcycce spod słodkim bomom tak wjasele? Njej głos, njej jězyk to łužyski (Mato Kosyk) → Kto śpiewa na tej górze zielonej, pod słodkim drzewem wesołe tony? Ach, Boże, czyż to łużycka mowa

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) rěc

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. jězyck

przym. jězykaty, jězykojty, jězykowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: