język liturgiczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

język liturgiczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. rel. język używany w liturgii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Język cerkiewnosłowiański był językiem liturgicznym ruskiej społeczności Kościoła wschodniego.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) język sakralny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. J. Stradomski, Spory o "wiarę grecką" w dawnej Rzeczypospolitej, ISBN 83-916074-4-5