izolatka

izolatka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌizɔˈlatka], AS: [izolatka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wydzielona jednoosobowa sala dla chorych, zwykle zakaźnie

(1.2) jednoosobowa cela w więzieniu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	izolatka	izolatki
dopełniacz	izolatki	izolatek
celownik	izolatce	izolatkom
biernik	izolatkę	izolatki
narzędnik	izolatką	izolatkami
miejscownik	izolatce	izolatkach
wołacz	izolatko	izolatki

przykłady:

(1.1) Na oddziale znajdują się dwie nowocześnie wyposażone izolatki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) separatka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. izolacja ż, izolacyjność ż, izolator m, izolarz m, izoler m, izolatorium n, izolacjonizm m, izolacjonista m, izolacjonistka ż

przym. izolacyjny, izolacjonistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) ізалятар m; (1.2) ізалятар m
• bułgarski: (1.1) изолатор m
• duński: (1.1) isolationsrum n
• esperanto: (1.1) izolejo
• hiszpański: (1.1) habitación ż de aislamiento; (1.2) celda ż incomunicada
• nowogrecki: (1.1) απομονωτήριο n; (1.2) απομονωτήριο n, πειθαρχείο n
• rosyjski: (1.1) изолятор m

źródła: