isty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: istý

isty (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) st.pol. wspomniany, rzeczony, wiadomy
(1.2) st.pol. przekonany, nieposiadający wątpliwości
(1.3) st.pol. prawdziwy, niewątpliwy, niemylny, pewny
(1.4) st.pol. główny, podstawowy
(1.5) daw. pewny, niewątpliwy; wiążący, obowiązujący; ściśle określony, zdecydowany, stwierdzony, niezawodny
(1.6) daw. prawdziwy, rzeczywisty, oczywisty, naturalny, niesfałszowany
(1.7) daw. podkreśla, potęguje cechy (zazwyczaj ujemne) zawarte w rzeczowniku; typowy, wierutny
(1.8) daw. praw. główny, podstawowy; w połączeniu z rzeczownikiem typu: suma, pieniądze, dług itp. oznacza sumę pieniężną główną
(1.9) daw. w połączeniu z zaimkiem wskazującym oznacza: wspomniany, rzeczony, wiadomy, właśnie ten
(1.10) gw. (Warmia) ten sam[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. istnieć, zaistnieć
partyk. isto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wanda Pomianowska, Uwagi o „gadce” warmijskiej, „Poradnik Językowy” nr 3/1950, s. 15.
(1.1-1.4) publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „isty” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, Instytut Języka Polskiego PAN, 1953-2014.
(1.5-1.9) publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „isty” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.