istość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

istość (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. pewność, niewątpliwość[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Przeto niedziwna rzecz jest w tych którzy istość a pewność prawdy znają; że się to ci Ewangelikowie nie tylko jeden z drugim ale też i jeden sam z sobą w jednym tym Artykule nie zgadza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. istnieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „istość” w: Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 9, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–, s. 7.