isten

isten (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈiʃtɛn/, ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) mit. rel. bóg, bóstwo

odmiana:

(1.1) lp isten; lm istenek

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) egyistenhit • istennő • istentisztelet

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Isten, istenség

przym. isteni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: