islamizm

islamizm (język polski)

wymowa:

IPA: [isˈlãmʲism̥], AS: [islãmʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. rel. islam polityczny – doktryna polityczna oparta na islamie, łącząca religię z ideologią, w której Koran uznany jest za podstawę prawa i polityki państwa; zob. też islamizm w Wikipedii

(1.2) przest. rel. islam ogólnie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	islamizm	islamizmy
dopełniacz	islamizmu	islamizmów
celownik	islamizmowi	islamizmom
biernik	islamizm	islamizmy
narzędnik	islamizmem	islamizmami
miejscownik	islamizmie	islamizmach
wołacz	islamizmie	islamizmy

przykłady:

(1.1) Szukając wyjaśnień dla swych kłopotów, muzułmanie obmyślili trzy polityczne odpowiedzi na współczesne wyzwania: świeckość, reformizm i islamizm.

składnia:

kolokacje:

(1.1) panislamizm

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) doktryna polityczna

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. islamista m, islamistka ż, islamizacja ż, islam m, islamistyka ż

przym. islamistyczny, islamski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. islam + -izm

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) islamizmi m
• angielski: (1.1) Islamism
• arabski: (1.1) إسلام سياسي m, الإسلامية ż
• baskijski: (1.1) islamismo
• białoruski: (1.1) ісламізм m
• bułgarski: (1.1) ислямизъм m
• esperanto: (1.1) islamismo
• fiński: (1.1) islamismi
• francuski: (1.1) islamisme m
• hebrajski: (1.1) אסלאמיזם m
• hiszpański: (1.1) islamismo m
• japoński: (1.1) イスラム主義 (isuramu shugi)
• kataloński: (1.1) islamisme m
• niderlandzki: (1.1) islamisme
• niemiecki: (1.1) Islamismus m
• nowogrecki: (1.1) ισλαμισμός m
• perski: (1.1) اسلام‌گرایی (eslâm-garâyi)
• rosyjski: (1.1) исламизм m
• turecki: (1.1) İslamcılık
• ukraiński: (1.1) ісламізм m
• węgierski: (1.1) iszlamizmus
• włoski: (1.1) islamismo m

źródła: