iratus
iratus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
imiesłów bierny czasu przeszłego dokonanego
- (1.1) zagniewany, gniewny[1]
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik iratus irata iratum iratī iratae irata dopełniacz iratī iratae iratī iratōrum iratārum iratōrum celownik iratō iratae iratō iratīs biernik iratum iratam iratum iratōs iratās irata ablatyw iratō iratā iratō iratīs wołacz irate irata iratum iratī iratae irata stopień wyższy iratior (deklinacja III) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m/ż n m/ż n mianownik iratior iratius iratiōrēs iratiōra dopełniacz iratiōris iratiōrum celownik iratiōrī iratiōribus biernik iratiōrem iratius iratiōrēs iratiōra ablatyw iratiōre iratiōribus wołacz iratior iratius iratiōrēs iratiōra stopień najwyższy iratissimus (deklinacja I-II) przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik iratissimus iratissima iratissimum iratissimī iratissimae iratissima dopełniacz iratissimī iratissimae iratissimī iratissimōrum iratissimārum iratissimōrum celownik iratissimō iratissimae iratissimō iratissimīs biernik iratissimum iratissimam iratissimum iratissimōs iratissimās iratissima ablatyw iratissimō iratissimā iratissimō iratissimīs wołacz iratissime iratissima iratissimum iratissimī iratissimae iratissima
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „iratus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 364.