inwigilacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inwigilacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌĩnvʲiɟiˈlaʦ̑ʲja], AS[ĩnvʹiǵilacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tajna obserwacja kogoś lub tajny nadzór nad kimś[1]; zob. też inwigilacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) inwigilacja elektroniczna / bezpośrednia • inwigilacja Internetu / komputerów / kont bankowych / e-maili / korespondencji / telefonu / rozmów telefonicznych / obywateli / społeczeństwa / pracowników / kibiców / dziennikarzy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) obserwacja, nadzór
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inwigilator mos, inwigilatorka ż, inwigilowanie n
czas. inwigilować ndk.
przym. inwigilacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. invigilation[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „inwigilacja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „inwigilacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.