intrygować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

intrygować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) robić intrygi, knuć spiski
(1.2) wzbudzać zainteresowanie, zaciekawienie, dawać do myślenia
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Muszę przyznać, że intryguje mnie twój sposób ubierania się; nigdy nie widziałem niczego podobnego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) waśnić, mącić
(1.2) ciekawić
antonimy:
(1.2) nużyć
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. intrygant mos, intryga ż, intryganctwo n
przym. intrygancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. intrigue < łac. intricozaplątuję
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: