introwertyk

introwertyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. człowiek skupiony na swoich uczuciach, myślach i sprawach, nakierowany na swoje własne wnętrze

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	introwertyk	introwertycy
dopełniacz	introwertyka	introwertyków
celownik	introwertykowi	introwertykom
biernik	introwertyka	introwertyków
narzędnik	introwertykiem	introwertykami
miejscownik	introwertyku	introwertykach
wołacz	introwertyku	introwertycy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rzad. wsobek

antonimy:

(1.1) ekstrawertyk

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. introwertyczka ż, introwertyczność ż, introwertyzm mrz

forma żeńska introwertyczka ż

przym. introwertyczny

przysł. introwertycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. intro + vertere → do wewnątrz + zwrócić, skierować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) introvert
• czeski: (1.1) introvert m
• francuski: (1.1) intraverti m, introverti m
• hiszpański: (1.1) introvertido m
• rosyjski: (1.1) интроверт m
• ukraiński: (1.1) інтроверт m

źródła: