Przejdź do zawartości

intrig

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) intrygować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) intryga[1][2]
odmiana:
(1.1) en intrig, intrigen, intriger, intrigerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) intrigmakare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym./rzecz. intrigant
czas. intrigera
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 489.